Wbrew powszechnemu mniemaniu elektrownia jądrowa nie różni się wiele od znanej nam od dziesiątków lat konwencjonalnej elektrowni cieplnej. Tylko palenisko jest inne – zamiast kotła węglowego, gazowego lub opalanego innym paliwem kopalnym, mamy reaktor jądrowy, który z niewielkiej ilości paliwa jądrowego wytwarza olbrzymią energię.

Zamknięty w obudowie reaktor BWR, to prosty kocioł produkujący parę puszczaną na turbiny obracające generator prądu

Reaktor PWR jest nieco bardziej skomplikowany, lecz pozostaje kotłem produkującym parę obracająca turbiny

Elektrownia węglowa o mocy 1000 MW potrzebuje w ciągu roku ok. 2,5 mln ton węgla, zaś zapewniający tę samą moc reaktor jądrowy zadowoli się w tym samym czasie niecałymi 30 tonami paliwa jądrowego.

Każda elektrownia cieplna – a więc również jądrowa – składa się z dwóch części:

• w pierwszej jest produkowana gorąca, silnie sprężona para,
• w drugiej para, rozprężając się, obraca turbiny napędzające generator prądu.

Najpierw - w części pierwszej - energia zawarta w paliwie jest zamieniana na energię sprężonej pary, następnie - w części drugiej - energia pary na energię mechaniczną ruchu obrotowego turbin i generatora, a ostatecznie na energię elektryczną.

Zgodnie z tym opisem elektrownię jądrową możemy podzielić na część jądrową i konwencjonalną.

Głównym elementem części jądrowej jest reaktor, w którym energia paliwa jądrowego jest zamieniana na ciepło, podgrzewające wodę, zamienianą na parę. Typów reaktorów jest wiele, ale najpopolarniejsze są dwa PWR i BWR i tylko te są brane pod uwagę przy wyborze dla przyszłej polskiej elektrowni jądrowej.

Zobacz także

Jak działa elektrownia jądrowa >>